Kennis is maar waardevol als ze wordt toegepast en als je er voordeel uit haalt. Ik heb het nu niet over Aatma Gnyaana of de Kennis van je ware aard, maar over de verscheidene vidyaas of lagere vormen van kennis. De Oepanishads spreken over hogere en lagere kennis, paraavidyaa en aparaavidyaa. Aparaavidyaa helpt je om op deze wereld een comfortabel leven te leiden. Het is wereldse kennis. En deze is onmisbaar zolang je met dit fysieke lichaam naar volmaaktheid streeft. Het is beslist nodig te streven naar een goede gezondheid en een sterk lichaam teneinde in staat te zijn onze medemensen te dienen, Yoga te beoefenen,onze plicht of kartavya karma te vervullen. Je moet weten hoe je in het leven kunt slagen als lid van een familie of in een beroep. Ook deze vormen van lagere kennis zijn noodzakelijk. Ook in aparaavidyaa is studie noodzakelijk, studie van spiritualiteit en psychologie om jezelf beter te leren begrijpen,om in te zien waarom je geest op die manier reageert, waarom bepaalde gedachten opduiken. Waar ligt de bron, de wortel van deze gedachten? Kunnen we deze gedachten veranderen? Hoe dan wel? Welke wetten heersen er op het niveau van ons bewustzijn waar gedachten ontstaan, waar gedachten worden omgezet in beweging, in impulsen en verlangens? Hoe hanteren we die wetten om een greep te krijgen op onze geest?

Dit is psychologie, een hele studie. In de spirituele geschriften leren we hoe ons bewustzijn geleidelijk te verheffen tot hogere niveaus, hoe onze gedachten en emoties te richten op de Werkelijkheid, God of het Kosmische Wezen waarvan we een deel zijn. Met deze kennis als basis, met deze kennis als lichtbundels op het pad naar God kunnen we afrekenen met onszelf en slagen in onze zelfstudie en ons mettertijd helemaal omvormen, Laten we leven in het licht van de leringen van verlichte wijzen en zieners. Laten we leven in het licht van onze eigen wijsheid, verworven door in de loop van jaren onszelf en anderen te observeren. Laat deze kennis vruchtbaar zijn. Laten wij ons altijd bewust zijn van het grote innerlijke licht,dat schittert in ons hart als het wezenlijke Zelf. Laat ons leven daarvan de uitdrukking zijn!

We probeerden het pad van het goede leven te betreden, het pad van hogere ontplooiing, niet gisteren, niet verleden jaar, maar misschien verscheidene jaren geleden, misschien tien, twintig, vijfentwintig jaar geleden. En waar staan we nu, op het einde van dit jaar? Nu is de tijd aangebroken voor een studie van de voorbije maanden, zeker als je geen dagboek bijhoudt, zodat je in de laatste week van het jaar, tussen Kerstmis en nieuwjaar een planning kunt maken voor het nieuwe jaar. Stel jezelf de volgende vragen. Hoe moet ik nu verder? Welke spirituele bronnen zal ik uitdiepen? Hoe zal ik me nog meer toeleggen op een spiritueel leven? Hoe maak ik van het nieuwe jaar 365 treden naar de verlichting? Wie Katra Vaishna Devi of Tiroepati Balaji bezocht zal begrijpen wat ik bedoel: je moet er duizenden treden beklimmen. Dan pas kom je vóór de godheid te staan, Begin daarom nu aan een ernstige zelfstudie in verband met het voorbije jaar.

Laat ik in dit verband een zaad in je geest plaatsen. Wie de staat van Brahma Gnyaana (Kennis van het Absolute) bereikt, realiseert zijn Ultieme Werkelijkheid, verwerft het inzicht en de ervaring van Sarvam Vishnoe mayam jagat, sarvam khalvidam Brahma: alles wat bestaat is die grote Werkelijkheid. Maar wat we weten, vóór we deze staat bereiken, is dat dit heelal buiten ons zich in een voortdurende staat van beweging, verandering en dynamisme bevindt. Niets staat stil. Water stroomt, de wind blaast, vuur brandt. Iedereen is bezig. Actie, actie, actie. Wie het geheim van deze actie niet begrijpt en wie niet met de stroom meegaat, wordt losgegooid en achtergelaten, want de tijd staat niet stil. Deze wereld is een uitdrukking van Shakti of energie.

In de wereld van activiteit zie je niet alles als Vishnoe of Brahman, maar als Paraa Shakti, de grote Kosmische Kracht in een oneindige verscheidenheid van beweging en handeling. In de natuur is alles in beweging. In het hart van die voortdurende activiteit is echter de hoogste Stilheid, de grote, absolute Stilte waar geen beweging is. Van een wiel draaien de spoken en de omtrek snel rond. Iets datje op de spaken of op de omtrek plaatst, wordt weggeslingerd. Maar iets datje in het centrum plaatst, blijft waar het is. Het beweegt niet. Het staat pal. Daar is er, ondanks het gewervel, sereniteit.

Men zegt dat het ook in het oog van een orkaan rustig is. In het midden van dit grote, tollende wiel van Prakriti of het kosmische dynamisme is er de grote Stilte. Maar wat zien we rondom ons? Overal beweging. Deze beweging wordt veroorzaakt door de kracht van een welbepaalde bedoeling, een Wil. Daarom zeggen ze dat Ichchhaa Shakti (willen) tot Kriyaa Shakti (actie) leidt en dat juist gekanaliseerde Kriyaa Shakti uiteindelijk Gnyaana Shakti (kennis) wordt, de Gnyaana (kennis) die louter Vidyaa overstijgt. Dat wordt paraavidyaa (hogere kennis).